Mijn eerste verjaardag zonder haar

Ineens kwam het binnen… Ik keek naar jouw doodsprentje op mijn bureau en de tranen welden op in mijn ogen toen ik een kaarsje voor je aanstak. Vandaag ben ik zo oud geworden als jij was toen je mama werd van mij. 35 jaar. Exact de helft ook van hoe oud jij mocht worden. Ik leef nu even lang als de helft van jouw leven. Stomme cijfertjes en onnozele gedachten allemaal, maar ze fladderen vandaag door mijn hoofd. Ik mis je. Mijn eerste verjaardag zonder jou. Geen telefoontje vanavond met ‘aaah Poekie Toekie… gelukkige verjaardag!’ Geen zorgvuldig uitgezocht kaartje met naar alle waarschijnlijkheid een teckel op. Niets. Helemaal niets… Een welgemeende vloek schreeuwt het uit binnenin mijn lijf. Verdomme!!!

Wat is dit nu? Ik was zo goed gezind daarstraks, kon welgemeend in de auto bedenken ‘wat heb ik toch veel om gelukkig voor te zijn!’ terwijl de zon scheen en één van mijn lievelingsliedjes door de boxen van mijn radio schalde.

Ik had de pijn dus niet zien aankomen. Weer niet. ‘Er gaan nog veel van die momenten komen’, zeggen sommigen. ‘Toch logisch dat je je mama mist op van die dagen!’, zeggen anderen. Rationeel weet ik dat ook wel en wil ik die momenten graag toelaten. Ik weet dat mijn missen immers het gevolg is van jou zo graag gezien te hebben, bijna als een ode aan jou. Maar om de een of andere reden overvallen die pijnlijke momenten me altijd op een geniepige manier. En dan ben ik ineens zo weerloos en kwetsbaar. Zonder jou. Altijd in het besef: vanaf nu zonder jou. En verdorie… dat steekt… Ik kijk naar buiten en zie de regendruppels die ondertussen over mijn raam biggelen. Ze treuren mee met mij. Ik mis je. En dat is ok. In jouw afwezigheid voel ik je ongelooflijk dichtbij.


Auteur: Liesbeth Corvers
Overledene: Martha Geukens
Data: °26/07/1949 †11/12/2019
Rustplaats: Begraafplaats Heppen