Lieve ster Jasper,

Iedere dag vraag ik mij af “waarom”.. Wat ging er in je hoofd om. Heb ik het niet aangevoeld dat het voor jou te zwaar was..

Ik vecht en blijf vechten maar ik kan nooit winnen want de pijn, het gemis en verdriet is te groot. Je stem niet meer horen is zo lastig. Soms denk ik is dit een droom, gaat de deur toch opengaan en sta je daar ..

Kon ik maar terug in de tijd gaan maar helaas dat gaat niet. 's Avonds als ik alleen ben, iedereen slaapt dan valt de stilte en dan komen de tranen. Veel tranen, ze blijven maar komen... Ik wou dat ik nog eens kon knuffelen, een kus op je wang, mijn handen door je haar…

Ik mis je zo…❤️

Dikke kus... liefs mama 💋