Als kleuter was ik een schattig jongetje. Ik genoot van de aandacht en deed vaak de gekste dingen. Af en toe mocht ik mee naar het werk van mijn mama. Ze werkte toen in een rusthuis. Ook daar hing ik altijd de clown uit. De bewoners vonden mij grappig. Er was één bewoonster die ik heel leuk vond. Ze heette Anne Maes. Ze reed altijd met een scooter en had altijd chocolaatjes voor mij mee. Soms zat ik op haar schoot om vervolgens toertjes te rijden door het woonzorgcentrum. Dat vond ik enorm leuk. Hoe ouder ik werd, hoe minder ik nog meeging naar het werk van mijn mama. Later vernam ik dat ze gestorven was. Mijn mama zei dat ze de dag voor ze stierf nog de groetjes aan mij gedaan had. Dat raakte mij wel.