Warme gloed van een veel te grote pyjama
De lege plaats naast mij
Jouw plekje
Oh nee, ik ben wakker
Oh ja, het is geen droom
Het is mijn dagmerrie
Opstaan en de dag overleven
Opnieuw op zoek
Naar mijn rol
Het zal wel weer lukken voor een dag
Bruine puppyoogjes lokken me in het bos
Hij is al 7 jaar ondertussen
En mijn beste vriend voor de volgende jaren
We zijn een duo nu
Een vriendelijke voorbijganger die dag zegt
Een buur die vraagt hoe het gaat met Cooper
‘Want hij moet zijn baasje toch erg missen’
Hiermee doe ik het wel vandaag
Zo gaat het wel weer even
Tot het avond wordt en ik moet gaan slapen
Ik denk terug aan hoe goed het wel was
En probeer heel hard
Jouw liefde terug tastbaar te maken
Want ik mis jou zo erg
Maar het lukt me niet
De plek naast mij blijft leeg
Dan val ik in slaap in je zachte flanel
Ik kan opnieuw gaan dromen van het mooiste project van ons twee
Alleen, het was geen droom,
Het was écht
Om dan morgen opnieuw wakker te worden
In het veel te grote bed
En de dagmerrie haar zin te geven
Auteur: Linda Van der Meeren
Overledene: Bartje Vereecken
Data: °30/03/1973 †27/05/2021
Rustplaats: Thuis